Resüsitasyon algoritmalarında önde gelen kuruluşlardan olan American Heart Association (AHA), bilindiği üzere her 5 yılda 1 kez yeni algoritma yayınlamaktadır. En son 2015 yılında yayınlanan ve 2018 de bazı bölümlerini güncelleyen ekip 5 yıllık bekleyişi sona erdirdi ve 2020 güncellemesini 21 Ekim 2020’de yayınlandı. Kılavuzun tamamını indirmek için tıklayınız. Siz değerli acil tıp çalışanlarına önemli değişiklikleri. algoritmaları ve vurgu yapılmak istenen kısımları aktarmaya çalışacağız.
AHA 2020 temel yaşam desteği(TYD) ve ileri kardiyovasküler yaşam desteği(İYD) klavuzunun girişinde vurguladığı kısımları aşağıdaki maddelerde sıralamıştır.
Yetişkin Temel ve İleri Kardiyak Yaşam Desteği Algoritması
Yetişkin Yaşam Zinciri
- 2015 kılavuzuna göre farklı olarak 6. halka (recovery; iyileşme) ilave edilmiştir.
- COVID-19 nedeniyle arrest olan hastalarda kanıtların sınırlı olmasına rağmen, kardiyopulmoner resüsitasyondan (CPR) sırasında Koronavirüs bulaşma riski olasından dolayı CPR’deki ana öncelikler etkili göğüs kompresyonları ve defibrilatörün (AED) erken kullanımı olmaya devam etmektedir.
Yetişkin Temel ve İleri Kardiyak Yaşam Desteği Algoritması
Vurgulamalar
- TYD ve İYD resüsitasyonu için oluşturulan algoritmalar ve görsel materyaller rehberlik sağlanması ve kolay hatırlanabilmesi için önemlidir.
- CPR’a erken başlanılması yeniden vurgulanmıştır. Özellikle profosyonel olmayan kurtarıcılar tarafından erken başlanan CPR önemlidir.
- Adrenalin uygulaması ile ilgili önceki tavsiyeler yenilenmiş ve erken yapılan adrenalin uygulamasının önemi yeniden vurgulanmıştır.
- CPR’ı kaliteli sürdürmenin eşzamanlı görsel-işitsel geri bildirimin kullanılarak yapılması bir seçenek olarak önerilmektedir.
- İYD resüsitasyonu sırasında ETCO2 ve arterial kan basıncı takibinin yapılması etkili CPR kalitesinin takibi için yararlı olabilir.
- Ardışık çift defibilasyonun rutin kullanımı önerilmemektedir.
- İYD sırasında tercih edilen ilaç uygulama yolu öncelikler intravenöz(IV) yol olmalıdır. IV yol erişimi yoksa intraosseöz (İO) yolla uygulama tercih edilmelidir.
- Spontan dolaşım sağlandıktan sonra hastanın; oksijenizasyonu, kan basıncı kontrolü, perkütan koroner girişim için değerlendirilmesi, vücut sıcaklığının değerlendirilmesi ve hedef sıcaklığa göre yaklaştırma, nöroprognostik değerlendirme için hastanın yakın takibi yapılmalıdır.
- Spontan dolaşımın sağlanmasından sonra hastaların iyileşme süreci uzun süre devam edeceği için hastaların fiziksel, bilişsel ve psikososyal açıdan resmi ve profesyonel yardım almaları sağlanmalıdır.
- Resüsitasyondan sonra resüsitasyona dahil olanların (meslekten olmayan kurtarıcı, acil servis çalışanı ve hastane çalışanları) hastanın durumu hakkında bilgilendirilmesi psikolojik açıdan faydalı olabillir.
- Gebelikte kardiyak arrest yönetiminde maternal resüsitasyona odaklanılmalı, resüsitasyonun başarı şansını arttırmak içim erken perimortem sezeryan hazırlığı yapılmalıdır.
Pediatrik Temel ve İleri Kardiyak Yaşam Desteği Algoritması
Pediatrik Yaşam Zinciri
- 2015 kılavuzuna göre farklı olarak iyileşmenin önemini vurgulamak için 6. halka (recovery; iyileşme) ilave edilmiştir.
Kalp durmasının hızlı bir şekilde tanınması, yüksek kaliteli göğüs kompresyonlarının derhal başlatılması ve etkili ventilasyonun sağlanması, kardiyak arrestin sonuçlarını iyileştirmek için kritik öneme sahiptir. Halktan kurtarıcılar, “yaşam belirtisi” olmayan çocukta KPR başlatmayı geciktirmemelidir. Sağlık çalışanları, KPR’nin başlatılması 10 saniyeden fazla gecikmediği sürece nabzı değerlendirmeyi düşünebilir. Nabzın varlığı veya yokluğu için palpasyon, kardiyak arrestin tek belirleyicisi ve göğüs kompresyonu ihtiyacı için güvenilir değildir. Bebeklerde ve çocuklarda asfiksiyal kardiyak arrest, primer kardiyak olaydan kaynaklanan kardiyak arrestten daha yaygındır; bu nedenle çocukların resüsitasyonu sırasında etkin ventilasyon önemlidir. KPR başlatıldığında sıra;
-kompresyon
-hava yolu
-solunumu
şeklindedir.
Pediatrik resüsitasyon sırasında yetersiz kompresyon derinlik ve hızı, yetersiz göğüs genişlemesine (recoil- gevşeme) ve yüksek ventilasyon oranları yaygındır.
Vurgulamalar
1- Yüksek kaliteli kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) resüsitasyonun temelidir.
Yüksek kaliteli KPR’nin 5 ana bileşeni vardır
- Yeterli göğüs kompresyon derinliği
- Optimal göğüs kompresyon hızı
- KPR kesintilerinin en aza indirilmesi
- Kompresyonlar arasında tam yevşemye izin verilmesi
- Aşırı ventilasyondan kaçınılması
Yeni veriler, yüksek kaliteli CPR’nin bu temel bileşenlerini yeniden doğrulamaktadır.
2- Dakikada 20 ila 30 nefeslik bir solunum hızı, (a) gelişmiş bir hava yolu ile CPR uygulanan veya (b) kurtarma solunumu alan ve nabzı olan bebekler ve çocuklar için yenidir.
3- Şok edilemeyen ritimleri olan hastalar için, epinefrin CPR başlangıcından sonra ne kadar erken uygulanırsa, hastanın hayatta kalma olasılığı o kadar yüksektir.
4- Kaflı bir endotrakeal tüp kullanmak, endotrakeal tüp değişiklikleri ihtiyacını azaltır.
5- Krikoid basınının rutin kullanımı, torba maske ventilasyonu sırasında regürjitasyon riskini azaltmaz ve entübasyon başarısını engelleyebilir.
6- Hastane dışı kardiyak arrest için, torba-maske ventilasyonu, endotrakeal entübasyon gibi ileri hava yolu müdahaleleri ile aynı resüsitasyon sonuçlarıyla sonuçlanır.
7- Resüsitasyon, spontan dolaşımın geri dönmesi (ROSC) ile bitmez. Mükemmel kardiyak arrest sonrası bakım, en iyi hasta sonuçlarını elde etmek için kritik derecede önemlidir. ROSC sonrasında bilincini geri kazanamayan çocuklar için bu bakım, hedeflenen sıcaklık yönetimini ve sürekli elektroensefalografi izlemeyi içerir. Hipotansiyon, hiperoksi veya hipoksinin ve hiperkapni veya hipokapninin önlenmesi ve / veya tedavisi önemlidir.
8-Hastaneden taburcu olduktan sonra, kalp krizi geçirenler fiziksel, bilişsel ve duygusal zorluklar yaşayabilir ve devam eden tedavilere ve müdahalelere ihtiyaç duyabilir.
9-Naloxone, opioid doz aşımına bağlı solunum durmasını tersine çevirebilir, ancak kalp krizi geçiren hastalara fayda sağladığına dair bir kanıt yoktur.
10-Sepsiste sıvı resüsitasyonu, hastanın tepkisine dayanır ve sık sık yeniden değerlendirme gerektirir. Dengeli kristalloid, dengesiz kristalloid ve kolloid sıvıların tümü sepsis resüsitasyonu için kabul edilebilir. Sıvıya dirençli septik şok için epinefrin veya norepinefrin infüzyonları kullanılır.
