Defibrilasyon, şoklanabilir ritimler olan Nabızsız Ventrikül Taşikardisi ve Ventrikül Fibrilasyonu olgularının en önemli tedavi yöntemidir. Hasta monitörize edildikten sonra ritmin defibrile edilebilir ritm (nVT/VT) olduğuna karar verildikten sonra geçiktirilmeden uygulanması gerekir. Geç kalınan her an başarı şansını azaltır.
Defibrilatörler günümüzde aktif olarak monofazik ve bifazik (trifazik defibrilatörler de mevcut olum kullanım sıklığı nadirdir.) olmak üzere 2 gruba ayrılmışlardır. Defibrilasyonu doğru akımla uygulayabilmek için Defibrilatörünüzün türünü bilmeniz gerekmektedir. Yetişkin İYD uygulamalarında monofazik defibrilatörlerde defibrilasyon işlemi 360 j ile yapılmalıdır. Bifazik defibrilatörlerde ise defibrilasyon uygulamalarında 150-200j kullanılmalıdır.
Temel yaşam desteği veya ileri yaşam desteği sağladığınız hastada defibrilatör ulaşınca göğüs kompresyonları devam ederken hastaya kendinden yapışkanlı defibrilasyon pedlerini uygulamanız ve hızlıca ritmi değerlendirmeniz gerekmektedir. Eğer kendinden yapışkanlı pedler yoksa kaşıkları kullanınız. Kalp ritmini değerlendirmek için kısa süreli ara veriniz(max 10 sn). Manuel defibrilatör varsa ve ritim VF/nVT ise diğer bir kurtarıcı göğüs kompresyonlarına devam ederken defibrilatörü şarj ediniz. Defibrilatörün şarjı dolunca göğüs kompresyonlarına ara veriniz ve çekilin gibi uyarı vedikten sonra şok veriniz. Şok uyguladıktan sonra hemen göğüs kompresyonuna tekrar 2 dk devam edniz. Şok verilmesi sırasında hastaya kimsenin değmemesini sağlayınız. Göğüs kompresyonlarına ara vermeden önce güvenli defibrilasyon için planlarınızı yapınız ve gerekli önlemleri alınız.Eğer otomatik eksternal defibrilatör (OED) kullanılıyorsa OED’nin sesli-görsel uyarılarını uygulayınız ve benzer şekilde uyarıları hızla gerçekleştirerek göğüs kompresyonlarına minimal ara vermeyi hedefleyiniz.Göğüs kompresyonlarına minimum ara veriniz. Manuel defibrilatör kullanılırken göğüs kompresyonları durdurulup tekrar başlanırken verilen aranın 5 sn’den az olması sağlanabilir.Resüsitasyona, resüsitasyon ekibi gelene veya hasta yaşam belirtileri gösterene kadar devam ediniz
Manuel Defibrilasyon
Defibrilasyon stratejisi
- Defibrilatör hazırlığı (getirilip pedler yerleştirilene) veya pedleri uygulanırken kalp masajına devam edin.
- Şoklanabilir ritm varsa mümkün olan en erken zamanda şok (defibrilasyon) verin.
- Göğüs kompresyonunu minimum düzeyde kesintiye uğratarak şok verin ve
şok öncesi ve şok sonrası duraklamayı en aza indirin. - Defibrilatör şarjı sırasında göğüs kompresyonlarına devam edin. 5 saniyeden kısa sürede şok uygulanmalı ve basıya tekrar başlanmalı.
- Şok uygulamasından sonra göğüs kompresyonlarına hemen devam edin.
- Eğer spontan dolaşımın (ROSC) yeniden sağlandığına dair bulguların birkaçının birlikte görüldüğü bir kombinasyon varsa (uyanma, anlamlı hareketler, end-tidal karbondiyoksit (ETCO2) seviyesinde ani ve sürekli artış) nabız ve ritm kontrolü düşünülebilir.
Güvenli ve Etkili Defibrilasyon
- Hasta üzerindeki oksijen maskesini veya nasal kanül var ise yangın riskini en aza indirmek için çıkarın. Masekeyi veya kanüllü hastanın vücudundan en az 1 m uzağa yerleştirin. Ventilatör devreleri ise bağlı kalmalıdır.
- Antero-lateral ped pozisyonu, başlangıç ped yerleşimi için tercih edilen pozisyondur.
Pedin doğru konumlandırıldığından emin olun. Apikal yani lateral pedin konumunun doğru olduğuna dikkat edilmeli (V6 derivasyonu seviyesinde mid-aksiller hatta olmalıdır). - Pacemaker veya implante defibrilatörü olan hastalarda pedler cihazdan >8cm uzağa yerleştirilmelidir. Veya alternatif bir ped konumu kullanılmalıdır. Bu hastalarda veya prone pozisyonda olan hastalarda pedler için alternatif pozisyon düşünülebilir (biaksiller).
- Mekanik göğüs kompresyonu varlığında bası durdurulmadan defibrilasyon yapılabilir.
- Manuel göğüs kompresyonu varlığında ise eldiven giyiliyor olsa dahi bası sırasında defibrilasyon yapılması kurtarıcı için risk teşkil eder
Enerji Seçimi ve Şok Sayısı
- Defibrilasyon endike ise tek şok verilmeli ve sonrasında 2dk göğüs basısı uygulanmalı.
- En fazla ardışık 3 şok, yalnızca monitörize iken tanıklı gelişen, görülen ilk ritmin ventriküler fibrilasyon (Vt) veya nabızsız ventriküler taşkardi (nVT) olduğu ve defibrilatörün hazır olduğu kardiyak arrest hastalarında (örneğin kateterizasyon esnasında) düşünülmelidir.
- Defibrilasyon şok enerji seviyeleri 2015’e göre değişmedi aynı kaldı. Bifazik dalga formu (Rectilinear biphasic or biphasic truncated exponential) cihazlarda en az 150J seçilmelidir. Pulsed bifazik waaveform cihazlarda ise en az 120-150 J seçilmelidir.
- Eğer kurtarıcı defibrilatörün önerilen enerji düzeyinden haberdar değilse erişkin hastalarda tüm şoklar için en yüksek enerji düzeyi seçilmeli.
Rekürren veya refrakter VF
- Eğer ilk şok başarısız olmuş veya hastada tekrar VF gelişmiş ise, defibrilasyon enerjisinin artırılması düşünülmeli.
- Refrakter VF durumunda, alternatif olarak pedlerin yerlerinin değiştirilmesi (örneğin anerior- posterior) düşünülmeli.
- Araştırma haricinde “dual sequential defibrilasyon” yöntemi kullanılmamalıdır.
https://www.cprguidelines.eu/assets/guidelines/European-Resuscitation-Council-Guidelines-2021-Ad.pdf
