Türkiye’deki mevcut mevzuat, hastane öncesi ölüm kararının yalnızca hekimler tarafından verilmesine olanak tanımaktadır. Ancak, bu düzenleme özellikle paramediklerin (İlk ve Acil Yardım Teknikerleri) görev aldığı A2 ambulans ekipleri için sahada zorluklar yaratmaktadır. Özellikle ölümün geri dönülemez ve açık belirtiler gösterdiği durumlarda, resüsitasyon uygulamasının zorunlu olması, tıbbi açıdan gereksiz ve etik olmayan bir süreç yaratabilir. Bu nedenle, mevcut mevzuatın güncellenmesi ve paramediklerin bazı koşullarda 112 Komuta Kontrol Merkezi danışman hekim onayıyla ölüm kararı verebilmelerine olanak tanınması gerekmektedir.

Mevzuatın Güncellenmesi

Paramediklerin hastane öncesi ölüm kararı verebilmesi, belirli kriterler ve sınırlamalar altında olmalıdır. Bu yetki, yalnızca kesin ölüm bulguları bulunan (örneğin, dekapitasyon, ölüm katılığı, ciddi travmalar) vakalar için geçerli olmalı ve her durumda 112 Komuta Kontrol Merkezi’ndeki danışman hekim tarafından onaylanmalıdır. Bu şekilde, hukuki sorumluluk paylaşılmış ve sahada gereksiz müdahalelerin önüne geçilmiş olacaktır.

Eğitim ve Standartlar

Bu yetkinin etkin ve güvenli bir şekilde kullanılabilmesi için, paramediklerin ileri düzeyde eğitim almaları gerekmektedir. Eğitimler, tıbbi ölüm bulguları ve resüsitasyon gereksizliğinin belirlenmesi gibi konuları kapsamlı bir şekilde içermeli ve net kriterlere dayandırılmalıdır. Standartlar, hangi koşullarda paramediklerin ölüm kararı verebileceğini ve resüsitasyon uygulamasının zorunlu olmadığını açıkça belirlemelidir.

Tıbbi ve Etik Uyum

Mevcut uygulamalar, kesin ölüm bulgularına sahip hastalara bile resüsitasyon yapmayı zorunlu kılmaktadır. Bu durum, hem tıbbi hem de etik ilkelerle çelişmektedir. Geri dönüşü olmayan vakalarda resüsitasyonun devam etmesi, hasta onuru açısından olumsuz bir duruma neden olabilir. Bu nedenle, paramedikler bu tür vakalarda gereksiz müdahalelere zorlanmamalıdır.

Sağlık Bakanlığı Tebliğinin Gözden Geçirilmesi

Sağlık Bakanlığı’nın 399425 sayılı tebliği, paramediklerin yetki sınırları konusunda güncellenmeli ve gerçek sahadaki ihtiyaçlara daha uygun hale getirilmelidir. Tebliğ, saha koşullarında karşılaşılan eksitus olguları için daha esnek ve uygulanabilir düzenlemeler içermelidir. Bu revizyon, özellikle ölümün belirgin olduğu vakalarda paramediklerin uygun şekilde hareket edebilmesine olanak sağlayacak şekilde yapılmalıdır.

Sonuç

Türkiye’de acil sağlık hizmetlerinin daha etkin işlemesi için, paramediklerin ölüm kararı verebilmesi yönünde yasal düzenlemeler yapılmalıdır. Bu öneriler, hem sahadaki sağlık çalışanlarının iş yükünü hafifletecek hem de gereksiz ve etik olmayan müdahalelerin önüne geçerek, sağlık hizmetlerinin daha verimli ve insancıl bir şekilde sunulmasına katkı sağlayacaktır.

Öğrenim Noktaları

Mevzuatın Güncellenmesi

Eğitim ve Standartlar

Tıbbi ve Etik Uyum

Sağlık Bakanlığı Tebliğinin Gözden Geçirilmesi

Sonuç

Bu İçerik Sadece Aboneler İçindir

Yorum yap İptal

POPÜLER